Szkoła Podstawowa

Logo szkoły

im. Kardynała

 

Stefana Wyszyńskiego 

 

Stojadła

 

ul. Południowa 20.

 

05-300 Mińsk Mazowiecki

 

Tel: 025 758-22-46

 

sp.stojadla@minskmazowiecki.pl

 

Patron szkoły

KARDYNAŁ STEFAN WYSZYŃSKI

(1901-1981)

 

Kalendarium

 

3 sierpnia 1901

We wsi Zuzela nad Bugiem, na pograniczu Mazowsza i Podlasia, w rodzinie Wyszyńskich - jako drugie dziecko Stanisława, miejscowego organisty, i Julianny z domu Karp - urodził się syn Stefan.

 

kwiecień 1910

Rodzina państwa Wyszyńskich przenosi się do Andrzejewa ( powiat Ostrów Mazowiecka).

 

31 paŸdziernika 1910

W Andrzejewie, po urodzeniu szóstego dziecka, córki Zofii, umiera w 33 roku życia matka Stefana.

 

1912-1914

Pobiera naukę w Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie.

 

Lipiec/Sierpień 1913

W Andrzejewie z ršk Biskupa Płockiego Juliana Nowowiejskiego Stefan przyjmuje sakrament bierzmowania.

 

1915-1917

Stefan kontynuuje naukę w prywatnym Męskim Gimnazjum Handlowym w Łomży.

 

Sierpień 1917

Kontynuuje naukę w Liceum im. Piusa X we Włocławku (niższe seminarium duchowne).

 

20-25 maja 1920

Zdaje egzaminy maturalne z przedmiotów objętych programem nauczania w liceum.

 

25 wrzeœnia 1920

Rozpoczyna naukę w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku.

 

19 lutego 1921

Z ršk biskupa włocławskiego Stanisława Kazimierza Zdzitowieckiego otrzymuje sutannę i przyjmuje tonsurę.

 

5 kwietnia 1924

Z ršk biskupa Stanisława Zdzitowieckiego otrzymuje œwięcenia diakonatu

 

2 lipca 1924

Zostaje mianowany wikariuszem parafii katedralnej we Włocławku.

 

5 sierpnia 1924

Na Jasnej Górze w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej odprawia Mszę œwiętš prymicyjnš.

 

PaŸdziernik 1925

Rozpoczyna studia na Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa Kanonicznego oraz w Sekcji Społeczno-Ekonomicznej Wydziału Prawa i Nauk Społeczno- Ekonomicznych.

 

10 grudnia 1927

Na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego składa egzamin na stopień licencjata prawa kanonicznego.

 

21 lipca 1929

Na Uniwersytecie Katolickim w Lublinie przed komisjš egzaminacyjnš Wydziału Prawa Kanonicznego broni rozprawy doktorskiej na podstawie rozprawy Prawa rodziny, Koœcioła i państwa do szkoły.

 

Wrzesień 1929

Wyjeżdża na stypendium naukowe do Austrii, Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Niemiec. Przedmiotem zainteresowania sš problemy zwišzków zawodowych, organizacje katolickie młodzieży robotniczej oraz doktryny i ruchy społeczne.

 

PaŸdziernik 1930

Obejmuje obowišzki wikariusza parafii Œwiętej Rodziny w Przedczu Kujawskim

 

Wrzesień 1931

Zostaje mianowany profesorem Seminarium Duchownego we Włocławku.

 

PaŸdziernik 1932

Na Uniwersytecie Katolickim w Lublinie otwiera przewód habilitacyjny na temat Œrodowisko moralne pracy fabrycznej pod kierunkiem księdza profesora Antoniego Szymańskiego.

 

16 listopada 1939

Przyjeżdża do Wrociszewa - w domu rodzinnym ukrywa się przed gestapo.

 

21 paŸdziernika 1941

Zostaje aresztowany przez gestapo, przewieziony do zakopiańskiej siedziby gestapo i po przesłuchaniu zwolniony.

 

Czerwiec 1942

Przybywa do Lasek koło Warszawy- w Zakładzie dla Niewidomych i Ociemniałych pełni obowišzki kapelana wœród ociemniałych podopiecznych i sióstr franciszkanek.

 

Marzec 1945

W tymczasowej siedzibie , w domu parafialnym w Lubrańcu, rozpoczyna działalnoœć Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Włocławskiej, którego rektorem, ojcem duchowym i profesorem jest ksišdz doktor Stefan Wyszyński.

 

Wrzesień 1945

We Włocławku ukazuje się pierwszy numer tygodnika dla rodzin katolickich „Ład Boży", którego redaktorem naczelnym jest ksišdz Stefan Wyszyński.

 

12 maja 1946

W kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze z ršk kardynała Augusta Hlonda , Prymasa Polski, biskupa włocławskiego Karola Radońskiego i biskupa pomocniczego diecezji częstochowskiej Stanisława Czajki otrzymuje sakrę biskupiš.

 

12 listopada 1948

Ojciec Œwięty Pius XII mianuje biskupa Stefana Wyszyńskiego arcybiskupem metropolitš Gniezna i Warszawy, Prymasem Polski.

 

2 luty 1949

Uroczysty ingres do katedry prymasowskiej w GnieŸnie.

 

6 lipca 1949

 Z inicjatywy arcybiskupa Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski, rozpoczynajš się systematyczne rozmowy między rzšdem a Episkopatem Polski w ramach Komisji Mieszanej . Stronę rzšdowš reprezentowali: Franciszek Mazur, Władysław Wolski i Edward Ochab, a stronę koœcielnš: biskup Zygmunt Choromanski, biskup Tadeusz Zakrzewski i biskup Michał Klepacz.

 

9 kwietnia 1951

Przyjęty na specjalnej audiencji przez papieża Piusa XII - wręcza Ojcu Œwiętemu symboliczne dary: woreczek z garœciš ziemi nasiškniętej krwiš powstańców warszawskich, różaniec z chleba ulepiony przez więŸniów obozu koncentracyjnego w Oœwięcimiu i ryngraf Matki Bożej Częstochowskiej. Podczas trwajšcej przeszło trzy godziny audiencji przedstawia Ojcu Œwiętemu sytuację Koœcioła w Polsce.

 

12 stycznia 1953

W Watykanie odbywa się konsystorz, na którym Ojciec Œwięty Pius XII miał wprowadzić arcybiskupa Stefana Wyszyńskiego do Kolegium Kardynalskiego.

 

24 wrzeœnia 1953

W Warszawie na nadzwyczajnym posiedzeniu rzšdu zapada decyzja o aresztowaniu Prymasa Polski. Dokument podpisali: Bolesław Bierut, Franciszek Mazur, Józef Cyrankiewicz, Hilary Minc, Edward Ochab, Konstanty Rokossowski, Franciszek JóŸwiak i Stanisław Radkiewicz.

 

25 wrzeœnia 1953

P9oŸnym wieczorem otrzymuje decyzję Rady Ministrów z 24 wrzeœnia 1953 roku o zakazie dalszego pełnienia wszystkich dotychczasowych funkcji koœcielnych.

Nocš zostaje wywieziony z rezydencji warszawskiej w nieznanym kierunku.

 

26 w4rzeœnia 1953- 28 paŸdziernika 1956

Przebywa w więzieniu, pozbawiony bezpodstawnie i bezprawnie wolnoœci przez władze komunistyczne w Polsce. Sš to lata odosobnienia, ofiary i cierpienia, modlitwy i medytacji.

 

26 wrzeœnia 1953

Przebywa w klasztorze kapucynów w Rywałdzie Szlacheckim.

 

12 paŸdziernika 1953

Wieczorem zostaje przewieziony do Stoczka Klasztornego koło Lidzbarka Warmińskiego.

 

8 grudnia 1953

Dokonuje osobistego Aktu oddania się Matce Najœwiętszej.

 

6 paŸdziernika 1954

Samolotem zostaje przewieziony razem z księdzem Stanisławem Skorodeckim i siostrš Mariš Leoniš Graczyk do klasztoru franciszkanów w Prudniku Œlšskim.

 

29 paŸdziernika 1955

Zostaje przewieziony samochodem  do klasztoru sióstr nazaretanek w Komańczy (powiat Sanok).

 

28 paŸdziernika 1956

Wraca z uwięzienia w Komańczy do Warszawy - głosi słowo pasterskie po powrocie z uwięzienia .

 

14 maja 1957

Przyjęty na prywatnej, a następnie na specjalnej audiencji dla biskupów z Polski, duchowieństwa i Polonii przez papieża Piusa XII. Podczas audiencji Ojciec Œwięty poœwięca kopię obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej, który po powrocie do kraju rozpocznie wielkš wędrówkę nawiedzania po wszystkich œwištyniach Polski.

 

25-28 paŸdziernika 1958

Uczestniczy w konklawe, które wybiera kardynała Angelo Giuseppe Roncallego na papieża, który przybrał sobie imię Jan XXIII. Składa homagium.

 

19-21 czerwiec 1963

Bierze udział w konklawe, które wybiera kardynała Giovanni Battistę Montiniego, arcybiskupa Mediolanu na papieża, który przybrał sobie imię Pawła VI.

 

28 wrzeœnia 1967

Nie otrzymuje paszportu na wyjazd do Rzymu na Synod Biskupów. Na znak protestu rezygnuje z wyjazdu kardynał Karol Wojtyła i inni biskupi.

 

25-26 sierpnia 1978

Podczas konklawe na papieża wybrano Albino Lucianiego, który przybrał sobie imię Jan Paweł.

 

14-16 paŸdziernika 1978

Bierze udział w konklawe, które wybiera kardynała Karola Wojtyłę, arcybiskupa metropolitę krakowskiego, na papieża, który przybrał sobie imię Jan Paweł II. Ukazuje się obok Ojca Œwiętego Jana Pawła II na balkonie Bazyliki Watykańskiej.

 

15 kwietnia 1981

Ogłoszono pierwszy komunikat lekarski o stanie zdrowia.

 

12 maja 1981

W Warszawie odprawia ostatniš Mszę Œwiętš.

 

16 maja 1981

W obecnoœci biskupów warszawskich, pracowników Sekretariatu Prymasa Polski, przedstawicieli Instytutu Prymasowskiego Œlubów Narodu i domowników, przyjmuje w formie uroczystej sakrament chorych.

 

26 maja 1981

Ukazuje się ostatni komunikat lekarski o stanie zdrowia Prymasa Polski.

 

28 maja 1981

W Warszawie w uroczystoœć Wniebowstšpienia Pańskiego, o godz. 4.40 umiera kardynał Stefan Wyszyński, arcybiskup metropolita Gniezna i Warszawy, Prymas Polski, Przewodniczšcy Konferencji Episkopatu Polski.

 

31 maja 1981

Na placu Zwycięstwa w Warszawie kardynał Agostino Casaroli, specjalny delegat Ojca Œwiętego Jana Pawła II, przewodniczy ceremoniom pogrzebowym œp. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski. Zostaje pochowany w podziemiach bazyliki archikatedralnej œw. Jana Chrzciciela w Warszawie.

 

Modlitwa o beatyfikację

Stefana kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Tysišclecia.

 

Boże w Trójcy Œwiętej Jedyny, Ty w swojej niewypowiedzianej dobroci powołujesz cišgle nowych apostołów, aby przybliżali œwiatu Twojš Miłoœć. BšdŸ uwielbiony za to, że dałeœ nam opatrznoœciowego Pasterza Stefana kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Tysišclecia.

Boże, ródło wszelkiej œwiętoœci, spraw, prosimy Cię, aby Koœciół zaliczył go do grona swoich œwiętych. Wejrzyj na jego heroicznš Wierę, całkowite oddanie się Tobie, na jego męstwo wobec przeciwnoœci i przeœladowań, które znosił dla imienia Twego. Pomnij, jak bardzo umiłował Koœciół Twojego Syna, jak wiernie kochał Ojczyznę i każdego człowieka, bronišc jego godnoœci i praw, przebaczajšc wrogom, zło dobrem zwyciężajšc.

Otocz chwałš wiernego sługę Twojego Stefana Kardynała , który wszystko postawił na Maryję i Jej zawierzył bez granic, u Niej szukajšc pomocy w obronie wiary Chrystusowej i wolnoœci Narodu. Ojcze nieskończenie dobry, uczyń go orędownikiem naszych spraw przed Tobš. Amen.

 

20 maja 1989 roku rozpoczšł się proces beatyfikacyjny sługi Bożego Stefana kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia.

 

Bibliografia: "Sługa Boży Stefan kardynał Wyszyński" praca zbiorowa pod redakcjš Stefana Budzyńskiego, Ireny Buczackiej Adama Mazurka.

 

 

Opracowała p. Katarzyna Sarna

 

Myśli Kardynała Stefana Wyszyńskiego

 

"Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można bardzo malutko i serce rozradować, jakby skrzydła komuś przypiąć do ramion."

 

"Największym szczęściem jest dziecko! Może stu inżynierów postawić tysiące kombinatów fabrycznych, ale żadna z tych budowli nie ma w sobie życia wiecznego."

 

"Umiera się raz i człowiek szybko okrywa się sławą, ale żyje się w trudzie, bólu i cierpieniu, długie lata, i to jest większe bohaterstwo"

 

"Zagadnienia "brak czasu" nie rozwiąże się przez pośpiech, lecz przez spokój."

 

"Każda rzecz wielka musi kosztować i musi być trudna. Tylko rzeczy małe i liche są łatwe"

 

"Wyjątkowe sytuacje zdołają nas uleczyć z choroby ludzi nasyconych, która pozbawia nas zdolności oceny prawdziwej wartości łyżki strawy i kromki zeschłego chleba."

 

"Wielkie sprawy powstają w ciszy i skupieniu. Musimy uczyć się sztuki milczenia i skupienia."

 

"Ludzie mówią - "czas to pieniądz". Ja mówię inaczej - "czas to miłość". Pieniądz jest znikomy, a miłość trwa."

 

"Kto chce wejść na szczyt, musi zaczynać od dołu, a potem iść krok za krokiem, nie przyspieszając go. Zły to taternik czy alpinista, który zaczyna wspinaczkę w góry od zrywu i wielkiego wysiłku. Dobry - idzie krok za krokiem, powoli, spokojnie."

 

"Widzimy współcześnie odnawiający się głód ludzi prawdziwych. To znaczy żyjących w prawdzie i miłości; ludzi jasnych, przejrzystych, którzy mają oblicza prawdziwe, a nie zniekształcone kłamstwem."

 

"Największą mądrością jest umieć jednoczyć, a nie rozbijać."

 

"Miłość musi być próbowana jak złoto w ogniu prób; tylko mała miłość w ogniu prób kruszeje. Wielka oczyszcza się i rozpala."

 

"Miłość świadczona innym jest największym dobrodziejstwem dla nas samych, którzy zdobywamy się na okazywanie miłości."

 

"Jeśli cokolwiek warto na świecie czynić, to tylko jedno - miłować"

 

"Jak trudno jest miłować - ale jak warto jest miłować"

 

"Miarą naszej miłości ma być miłość, jakiej dla siebie oczekujemy od całego świata."

 

"Gdy znajdę w sobie choć jeden akt miłości, już nie jestem nędzą."

 

"Każda nienawiść, każda pięść wyciągnięta przeciw bratu - jest przegraną."

 

"Ten, kto zamknął się w nienawiści, już się skończył!"

 

"Nienawiść można uleczyć tylko miłością."

 

"Nietrzeźwość przykleja nam szyld narodu bezrozumnego, bezmyślnego, niewytrzymałego tak dalece, że często inne kraje zastanawiają się nad tym, czy narodowi, który tak wiele przepija, warto spieszyć z pomocą."

 

"Nie można brnąć bezkrytycznie w tzw. nowoczesność, bo ona jest pełna fałszu i bierze ludzi w niewolę."

 

"Nie o to idzie, abyśmy umieli bronić siebie przed innymi, lecz by każdy z nas myślał, jak ma innych bronić przed sobą."

 

"Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi."

 

"Sztuką jest umierać dla Ojczyzny, ale największą sztuką jest dobrze żyć dla niej."

 

"Chrońmy się od pogardy dla kogokolwiek, nawet dla najgorszego człowieka, bo to jeszcze człowiek, aż... człowiek."

 

"Pokój światowy zaczyna się od pokoju naszego serca"

 

"Choćbyś przegrał całkowicie, zbierz się, zgarnij, zacznij od nowa! Spróbuj budować na tym, co w tobie jest z Boga."

 

"Nie to jest ważne, by krytykować przeszłość, lecz aby swój własny wysiłek włożyć w lepszą przyszłość."

 

"Trzeba więc naprzód porzucić smutki, narzekania, wyleczyć się z samego siebie, ze swoich urazów psychicznych, które są dla nas większym nieszczęściem niż wszystko, co nas otacza."

 

"Poznać naturę człowieka, poznać ją głęboko, całkowicie, zrozumieć kim jest właściwie człowiek - to wielki ratunek dla współczesnego świata."

 

"Wszystko to, co jest przed Tobą, pozostaje do zdobycia. Życiu, które nadchodzi, możesz nadać głębszą treść, wartość i znaczenie. Zależy to od Twojej oceny życia i czasu, od Twojego stosunku do pracy, od szacunku dla Twego umysłu, woli i serca, dla twych wartości ludzkich, narodowych i chrześcijańskich."

 

"Sercem nie można służyć za pieniądze, sercem służy się za darmo, bezinteresownie."

 

"Wiadomo, że nie powstało wiele dobrych rzeczy, dlatego że czekało się na lepsze."

 

"Jeśli wasza światłość, wiedza, nauka, mądrość prowadzi do uczynków dobrych, wówczas pochodzi z miłości. Jeśli jest użyta na mnożenie zła, nie jest ani światłością, ani nauką, ani prawdą, ani miłością."

 

"Człowiek dopiero wtedy jest w pełni szczęśliwy, gdy może służyć, a nie wtedy, gdy musi władać, człowiek naprawdę wielki, nawet gdy włada, jest służebnikiem."

 

"Człowiek jest tak mocno związany ze sobą, że trudno mu o sobie zapomnieć, można jednak wyrobić w sobie zwyczaj myślenia o innych."

 

"Umiemy wyliczyć winy innych ludzi wobec nas, ale naszych win wobec innych na ogół nie widzimy. O belce we własnym oku będziemy mówili potem lub nigdy. Najpierw wolimy zająć się pyłkiem w oku bliźniego."

 

"Nie trzeba innych ciągle ganić, karcić, wytykać. Należy zawsze odwoływać się do wartości, które są w każdym człowieku, chociażby ten człowiek był najbardziej sponiewierany i zniszczony."

 

"Należy w sobie dostrzec pozytywne wartości, bo nawet w najgorszym z nas jest jeszcze ślad Bożej dobroci."

 

"Drogi kamień nie przestaje być sobą nawet wtedy, gdy spadnie w błoto i zabrudzi się."

 

"Z drobiazgów życiowych wykonywanych wielkim sercem powstaje "wielkość człowieka".

 

"Człowiek, który nie lubi i nie umie przebaczać, jest największym wrogiem samego siebie."

 

"Źle czyni człowiek, jeśli poprzestaje na zadowoleniu z siebie i łatwo przyjmuje pochwałę ludzką. Ale również źle czyni, jeśli boi się krytyki i nagany."

 

"Najważniejsze jest zwycięstwo w małym, w czymś niesłychanie małym - nad sobą."

 

"Ożywiajmy w sobie ambicję życia, tak konieczną Narodowi, który dotąd bardziej wsławił się sztuką bohaterskiego umierania niż umiejętnością życia."

 

"Drobne i nieznaczne dokonania mogą nas uczynić wielkimi, podczas gdy wielkie mogą nas upodlić, jeśli są źle wykonane."

 

"To jest prawdziwa przyjaźń - osłaniać innych nawet kosztem siebie."

 

"Musicie ducha hartować, aby móc jak orły przelatywać w przyszłość Ojczyzny!"

 

"Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem."

 

"Życie trzeba przeżyć godnie, bo jest tylko jedno."

 

"Nie musisz wszystkiego rozumieć, wystarczy, że wszystko, co Bóg daje, kochasz."

 

"Od siebie trzeba wymagać najwięcej."

 

"Warto służyć każdemu człowiekowi i dla każdego warto się poświęcić."

 

"Przestańmy nareszcie kręcić się wokół siebie, a pomyślmy o niesieniu pomocy innym."

 

"Zaprzestańmy stawiać wymagania innym! Sobie je dyktujmy!"

 

"Człowiek ujawnia swoją osobowość w sposobie traktowania innych."